Skip to main content

Wyobraź sobie, że Pani Helena zajmuje się prowadzeniem domu oraz wychowaniem czwórki dzieci. Jej mąż Zdzisław pracuje jako inżynier budownictwa oraz trudni się dorywczymi pracami zarobkowymi aby utrzymać siebie i całą swoją rodzinę. Pan Zdzisław zarabia około 10 tysięcy złotych miesięcznie. Taki stan rzeczy trwał już od kilkunastu lat. Jednak w ostatnim czasie Pan Zdzisław zdecydował, że nie będzie dłużej już przekazywał całości zarobków na utrzymanie siebie i całej rodziny, lecz tylko 50 % swoich zarobków. Uznał, że rodzina jest tworzona przez dwie osoby i obie powinny po równo łożyć na jej utrzymanie. Pozostałą cześć swoich dochodów Pan Zdzisław zaczął przeznaczać na „własne atrakcje”. Załamana Pani Helena udała się do zaprzyjaźnionego prawnika po poradę co można zrobić w tej sprawie.

Prawnik specjalizujący się w zakresie prawa rodzinnego, po wysłuchaniu Pani Heleny powiedział, że Pan Zdzisław na obowiązek zaspokajania potrzeb założonej przez siebie rodziny i nie może postępować w taki sposób.

Czego dotyczy obowiązek małżonków do zaspokajania potrzeb rodzinnych?

Obowiązek ten wynika z treści art. 27 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z treścią tego przepisu oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Co w sytuacji, gdy jedna strona zajmuje się domem?

W przypadku Pani Heleny na potrzeby rodziny składają się koszty utrzymania oraz wychowania czwórki dzieci oraz indywidualne potrzeby (koszty utrzymania) Pani Heleny i jej męża. Poziom stopy życiowej rodziny Pani Heleny wyznaczają możliwości zarobkowe i majątkowe Pani Heleny i jej męża. Pani Helena zadośćuczyni swojemu obowiązkowi zaspokajania potrzeb rodziny poprzez wychowywanie czwórki dzieci oraz prowadzenie domu. Wobec tego Pani Helena nie ma de facto możliwości podjęcia zatrudnienia w celu uzyskiwania dochodu, który mogłaby przeznaczyć na utrzymanie rodziny. To właśnie Pan Zdzisław ma możliwości zarobkowe i majątkowe, które pozwalają mu na sfinansowanie potrzeb rodziny. Tylko i wyłącznie w wyniku arbitralnej decyzji Pana Zdzisława potrzeby rodziny obecnie nie mogą być zaspokajane.

Jak można wyegzekwować obowiązek zaspokajania potrzeb?

Dodatkowo poinformował Panią Helenę o możliwości skorzystania z innego konkretnego uprawnienia tj. z art. 28 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z treścią tego przepisu jeżeli jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części wypłacane do rąk drugiego małżonka.

Skoro Pan Zdzisław pozostając we wspólnym pożyciu z Panią Heleną nie spełnia ciążącego na nim obowiązku zaspokajania potrzeb założonej przez siebie rodziny to Pani Helena ma prawo skorzystać z uprawnienia określonego w art. 28 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W przypadku uzyskania przez Panią Helenę takiego postanowienia sądu (nakazu) pracodawca Pana Zdzisława będzie zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia Pana Zdzisława (całości lub części w zależności od decyzji sądu) wyłącznie do rąk Pani Heleny.

Pani Helena umówiła się prawnikiem, że powie mężowi o jego sytuacji prawnej i że w przypadku dalszego uchylania się przez męża od łożenia na utrzymanie rodziny skieruje sprawę do sądu.

 

Zapraszam Cię do lektury moich innych wpisów o:

Czy rodzice mogą umówić się co do sposobu zaspokajania potrzeb dziecka?

Zwrotne roszczenia alimentacyjne między rodzicami dziecka

 

Pozdrawiam

Michał Gruchacz

radca prawny

 

* Tekst nie stanowi porady ani opinii prawnej jest wyłącznie poglądem autora.